Η ταινία «Η Χρονιά μου στην Οξφόρδη» (My Oxford Year) είναι ένα ρομαντικό δράμα που εξερευνά τα όρια ανάμεσα στις φιλοδοξίες, τον έρωτα και τις δύσκολες επιλογές της ζωής. Η υπόθεση ακολουθεί μια νεαρή γυναίκα που φτάνει στην Οξφόρδη γεμάτη όνειρα, για να βρεθεί αντιμέτωπη με μια αναπάντεχη ερωτική ιστορία που θα την αλλάξει για πάντα. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Julia Whelan, σε σκηνοθεσία του Ian Morris, και θα κάνει πρεμιέρα στο Netflix την 1η Αυγούστου 2025. Πρωταγωνιστούν η Sofia Carson, ο Corey Mylchreest και ο Dougray Scott, ενώ η μουσική είναι του Daniel Pemberton και η διεύθυνση φωτογραφίας του Ben Davis. Το σενάριο υπογράφεται από την ίδια τη συγγραφέα Julia Whelan μαζί με τον Ian Morris. Η ταινία είναι παραγωγής 2025, έχει διάρκεια 1 ώρα και 47 λεπτά, και υλοποιείται από την Blueprint Pictures. 

Υπόθεση

Η Άννα Ντε λα Βέγκα, μια φιλόδοξη Αμερικανίδα που κυνηγά μια καριέρα στην πολιτική, καταφέρνει να εξασφαλίσει υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές στην Οξφόρδη. Το πλάνο της είναι ξεκάθαρο: ένα έτος σπουδών στην Αγγλία και μετά επιστροφή στην Ουάσινγκτον. Όμως η γνωριμία της με τον Τζέιμι Ντάβενπορτ, έναν χαρισματικό αλλά και απρόβλεπτο νεαρό άντρα με βάθος και μυστικά, θα ανατρέψει τα πάντα. Καθώς η σχέση τους εξελίσσεται, η Άννα αναγκάζεται να αναμετρηθεί με τον εαυτό της, τις αξίες της, αλλά και με μια σκληρή αλήθεια που θα θέσει σε αμφισβήτηση όλα όσα θεωρούσε δεδομένα. 

Σχόλια και Αξιολόγηση

«Η Χρονιά μου στην Οξφόρδη» ξεχωρίζει ως μια ρομαντική αλλά και ώριμη ταινία που μιλά για το τίμημα της αγάπης και το πώς οι πιο σημαντικές αποφάσεις της ζωής μας συχνά δεν χωρούν σε προγραμματισμένα σχέδια. Η Sofia Carson δίνει μια ευαίσθητη και γεμάτη ενέργεια ερμηνεία, ενώ ο Corey Mylchreest, γνωστός από τον ρόλο του στον «Νεαρό Βασιλιά Γεώργιο» στο «Queen Charlotte», προσφέρει εσωτερικότητα και βάθος στον χαρακτήρα του. Ο Dougray Scott ενσαρκώνει με διακριτικότητα τον πατέρα του Τζέιμι, προσθέτοντας μια πιο ώριμη διάσταση στην ιστορία.

Η σκηνοθεσία του Ian Morris κρατά τις ισορροπίες ανάμεσα στο συναισθηματικό και το ρεαλιστικό, ενώ τα τοπία της Οξφόρδης προσθέτουν ένα λογοτεχνικό και ονειρικό φόντο στην αφήγηση. Παρότι η ταινία ανήκει στο είδος του ρομαντικού δράματος, αποφεύγει την επιφανειακή συγκίνηση και εστιάζει σε πραγματικά διλήμματα ενηλικίωσης και αυτογνωσίας.