Η λαϊκή σοφία, αυτός ο ανεξάντλητος θησαυρός γνώσης και εμπειρίας, έχει αποτυπώσει με μοναδικό τρόπο την έννοια της ατυχίας και της κακοτυχίας. Οι παροιμίες, μικρές αλλά γεμάτες νόημα φράσεις, μας δίνουν μια εικόνα του πώς ο άνθρωπος, μέσα στους αιώνες, αντιμετώπισε την κακή του μοίρα: με χιούμορ, με παραίτηση, με πίκρα, αλλά και με μια βαθιά κατανόηση της ανθρώπινης κατάστασης.

Ακολουθεί μια συλλογή από 40 παροιμίες που μιλούν για το άτυχο πρόσωπο, τη φτώχεια και τις δυσκολίες της ζωής, έτσι όπως τις έχει πλάσει η λαϊκή ψυχή.

1. Όπου φτωχός κι η μοίρα του.
2. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
3. Το κακό κι αν σε βρει, το καλό κοντά το φέρνει.
4. Σαν σου 'ρθει ένα κακό, περίμενε κι άλλο.
5. Στο δικό μου το μπαμπάκι έπεσε ο σπόρος, στο δικό του το κουλούρι έπεσε το δαχτυλίδι.
6. Από τη φωτιά έπεσε στα κάρβουνα.
7. Μπήκε στο χορό κι η γύφτισσα κι έσπασε το τύμπανο.
8. Το γυαλί κι η τύχη εύκολα τσακίζονται.
9. Στην τσακισμένη βάρκα κάθε άνεμος είναι φουρτούνα.
10. Ό,τι κι αν κάνεις, άμα δεν το θέλει ο Θεός, δεν γίνεται.
11. Είμαι τόσο άτυχος, που αν πουλούσα φέρετρα, θα σταματούσαν να πεθαίνουν οι άνθρωποι.
12. Όποιος είναι άτυχος, κι αν κατουρήσει, θα κατουρήσει στα μάτια.
13. Του φτωχού το ψωμί, απ' την πείνα το τρώει, και του πλουσίου, απ' τον κόπο του.
14. Αλί που το 'χει η κούτρα του να κατεβάζει ψείρες.
15. Όπου γυρίσει, στραβός είναι ο τοίχος.
16. Τον άτυχο και το μουρλό, ξένοι πόνοι τον τρώνε.
17. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.
18. Ο άτυχος κι ο τρελός, ξένοι πόνοι τον γερνάνε.
19. Ό,τι και να κάνει ο φτωχός, το χέρι του σφάζει κι αίμα δεν τρέχει.
20. Αν είσαι άτυχος, και το χέρι σου να κόψεις, δε θα ματώσει.
21. Η φτώχεια κι η κακία πάνε μαζί.
22. Η φτώχεια τον έκανε να κλέψει.
23. Του φτωχού η αυλή, είναι γεμάτη σπαθιά.
24. Της φτώχειας τα κουλουράκια, έχουν σχήμα πενιές.
25. Του φτωχού το ψητό παγώνει στον φούρνο.
26. Πενία τέχνας κατεργάζεται.
27. Φτώχεια μου, αγιάτρευτη αρρώστια μου.
28. Όταν είσαι φτωχός, και να φωνάξεις, δε σε ακούνε.
29. Φτωχός ο γάμος, φτωχό και το φαΐ.
30. Μήνας που δεν έχει «ρο», ρίξε στο κρασί.
31. Ο καημός του πλούσιου είναι καημός, του φτωχού είναι παθητικός.
32. Η τύχη είναι σαν τη γίδα, άλλα της τρώει και άλλα της αφήνει.
33. Όποιος έχει τύχη, γεννάνε και τα κοκόρια του.
34. Ο Θεός δίνει στον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος δεν ξέρει να κρατήσει.
35. Κάποιος έχει την τύχη με το μέρος του.
36. Ο αγέρας δεν κλειδώνει, ούτε η τύχη του ανθρώπου.
37. Η βιάση ψήνει ψωμί, μα δεν το καλοψήνει.
38. Ούτε το μύλο τρέχεις, ούτε το νερό παίρνεις.
39. Ό,τι κι αν κάνεις, το χέρι σου σφάζεις και αίμα δεν τρέχει.
40. Ο σκύλος που τρώει τα κόκαλα, είναι τυχερός, ο σκύλος που τρώει το κρέας, είναι άτυχος.

Όλες αυτές οι παροιμίες, γεμάτες πικρία, χιούμορ και σοφία, αποτελούν μια ζωντανή μαρτυρία του πώς ο λαός μας αντιμετώπισε τη δυσκολία και την ατυχία. Μέσα από αυτές τις φράσεις, η απογοήτευση γίνεται ανεκτή και η κακή μοίρα αποκτά μια ανθρώπινη διάσταση. Μας υπενθυμίζουν πως, είτε είμαστε τυχεροί είτε άτυχοι, η σοφία και η δύναμη να παλέψουμε βρίσκονται πάντα μέσα μας.