Ο Άγιος Στέφανος ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους μεταξύ των επτά διακόνων, πρώτος στη σειρά, που εξέλεξε η Εκκλησία της Ιερουσαλήμ για να διακονεί στα γεύματα και να μεριμνά για τις χήρες και τους φτωχούς, μετά από υπόδειξη των δώδεκα Αποστόλων
Η απολογία του Στεφάνου αποτελεί πρότυπο πίστης, τόλμης και θάρρους. Ο Στέφανος στην απολογία του, χωρίς να φοβηθεί καθόλου, έκανε μια εκτενή αναδρομή στην ιστορική πορεία του εβραϊκού λαού. Τους επισήμανε τις ευεργεσίες του Θεού προς το λαό, αλλά και τις παραλείψεις που πολλές φορές έδειξε ο λαός απέναντί στη συμφωνία με το Θεό. Τόνισε ιδιαίτερα την εχθρική στάση τους απέναντι στους Προφήτες, τους οποίους οι ίδιοι θανάτωσαν. Στη συνέχεια είπε ότι ο Θεός δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς και ολοκλήρωσε την απολογία του με οξύτατη κριτική στους θρησκευτικούς άρχοντες των Ιουδαίων (Πράξεις κεφ. 7).
Στο τέλος της απολογίας του και καθώς οι αρχιερείς εξαγριωμένοι έτριζαν τα δόντια τους, σηκώνοντας το βλέμμα του στον ουρανό και βλέποντας τη δόξα του Θεού και τον Ιησού να στέκεται στα δεξιά του Θεού είπε: "Βλέπω τον ουρανό ανοιχτό και τον Υιό του Ανθρώπου να στέκεται στα δεξιά του Θεού" (Πράξ. 7,55-56).
Στο άκουσμα των λόγων αυτών, τα μέλη του Συνεδρίου όρμησαν με μανία πάνω στο Στέφανο και τον έβγαλαν έξω από την πόλη για να τον θανατώσουν με λιθοβολισμό (Πράξ. 8,1). Ένας νεαρός, που τον έλεγαν Σαούλ, ανέλαβε να φυλάει τα ρούχα αυτών που λιθοβολούσαν. Αυτός ο νεαρός είναι ο μετέπειτα Απόστολος Παύλος.
Κατά το μαρτύριό του ο διάκονος Στέφανος προσευχόμενος είπε: "Κύριε Ιησού, δέξου το πνεύμα μου". Κατόπιν πέφτοντας στα γόνατα ακολούθησε πιστά το παράδειγμα του Διδασκάλου του, ζητώντας από το Θεό να συγχωρήσει τους εκτελεστές του. Φώναξε δυνατά "Κύριε μην τους λογαριάσεις αυτή την αμαρτία" και ξεψύχησε, δίνοντας με τον τρόπο αυτό την ομολογία της πίστεως του.
Ήταν ο πρώτος Χριστιανός που μαρτύρησε για την πίστη του, γι' αυτό και ονομάστηκε Πρωτομάρτυρας. Η μορφή του είναι η αρχή της γενιάς των μαρτύρων, μιας λαμπρής γενιάς στην ιστορία της χριστιανικής Εκκλησίας. Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία με ιδιαίτερη λαμπρότητα στις 27 Δεκεμβρίου, ενώ η ανακομιδή των λειψάνων του στις 2 Απριλίου.
Τον νεκρό πλέον Στέφανο τον έθαψαν και τον θρήνησαν (Πράξ. 8, 2), ενώ μετά το θάνατό του ακολούθησε διωγμός κατά των Χριστιανών. Κατά την παράδοση το λείψανό του μεταφέρθηκε από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο στην Κωνσταντινούπολη.(Πράξ. 6,1-6).
Η Υπατία της Αλεξάνδρειας δεν ήταν απλώς μια φιλόσοφος, μαθηματικός και αστρονόμος της ύστερης αρχαιότητας. Ήταν μια από τις σπάνιες γυναίκες που κατάφεραν να διακριθούν και να διδάξουν σε έναν κόσμο κυριαρχούμενο από άνδρες, αφήνοντας πίσω της μια κληρονομιά που την καθιστά διαχρονικό σύμβολο της επιστήμης και της ελευθερίας του πνεύματος. Η ζωή...
Ο «Δράκος του Σέιχ Σου» είναι μια από τις πιο σκοτεινές και συνάμα μυθοποιημένες μορφές του ελληνικού εγκληματολογικού παρελθόντος. Στη συλλογική μνήμη της Θεσσαλονίκης, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας, το όνομά του φέρνει στο νου εικόνες φρίκης, τρόμου και μυστηρίου. Ήταν όμως όλα όπως τα μάθαμε; Ή μήπως ο «δράκος» θρέφτηκε τόσο από τα εγκλήματα...
Η υπόθεση του Γιάννη Παπαδόσηφου, που πυροβόλησε και σκότωσε τον δολοφόνο του γιου του μέσα σε ελληνικό δικαστήριο το 1988, αποτελεί μία από τις πιο σοκαριστικές και συζητημένες πράξεις αυτοδικίας στα ελληνικά ποινικά χρονικά. Δεν ήταν απλώς ένα έγκλημα απόγνωσης· ήταν η κορύφωση μιας τραγωδίας που ξεκίνησε πέντε χρόνια νωρίτερα, στην Κρήτη.
Το περασμένο καλοκαίρι, οι Ολυμπιακοί Αγώνες επέστρεψαν στο Παρίσι, σε μια διοργάνωση που συζητήθηκε όσο λίγες. Οι εντυπώσεις που άφησε πίσω της είναι έντονες, αλλά και αντικρουόμενες. Η εναρκτήρια τελετή, με την παρέλαση των χωρών μέσα σε βάρκες στον ποταμό Σηκουάνα, εντυπωσίασε αλλά και δίχασε, ενώ ακόμα και αγωνίσματα υγρού στίβου διεξήχθησαν...
Η Θεοδώρα, σύζυγος του Ιουστινιανού Α΄ και Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου τον 6ο αιώνα μ.Χ., αποτελεί μια από τις πιο συναρπαστικές και αμφιλεγόμενες μορφές της παγκόσμιας ιστορίας. Η πορεία της από την ταπεινή καταγωγή έως τον θρόνο της πιο ισχυρής αυτοκρατορίας της εποχής είναι ένα σπάνιο φαινόμενο, που αποκαλύπτει όχι μόνο το χάρισμά της, αλλά και...
Ο Πελοπίδας υπήρξε μια από τις εμβληματικότερες μορφές της αρχαίας Θήβας και του ελληνικού κόσμου του 4ου αιώνα π.Χ. Ως στρατηγός, πολιτικός και πατριώτης, συνδέθηκε άρρηκτα με την άνοδο της Θήβας σε υπερδύναμη, την ανατροπή της σπαρτιατικής ηγεμονίας και την καθοριστική μάχη των Λεύκτρων. Η ζωή και το έργο του μαρτυρούν ένα σπάνιο ήθος, στρατηγική...
⚊ Μια σταγόνα έμπνευσης από τέχνη, σκέψη και λόγο.
● Δημιουργήστε τον λογαριασμό σας και αποκτήστε πρόσβαση στο premium περιεχόμενο του moments blog χωρίς κανένα κόστος. Θα λάβετε ειδοποίηση μέσω email όταν το αίτημα σας εγκριθεί.
