Συντάκτης: Ζεχερλής Μιχάλης
Χρον. Αναγ. (4')
Ο Διογένης ο «Κυνικός» γεννήθηκε στη Σινώπη του Πόντου το 410 π.χ. και ήταν μαθητής του Αντισθένη. Πέθανε το 323 π.Χ στην Κόρινθο την ημέρα που ο Μ. Αλέξανδρος πέθανε στη Βαβυλώνα. Θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος της Κυνικής Φιλοσοφίας.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Διογένης έμενε σε ένα πιθάρι και γυρνούσε κάθε μέρα στους δρόμους, με ένα φανάρι. Όταν τον ρωτούσαν τι χρειάζεται το φανάρι την ημέρα, αυτός απαντούσε «Ψάχνω να βρω τίμιους ανθρώπους» .
◼ Τα (12) δώδεκα πιο σοφά αποφθέγματα του Διογένη
Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή ομοία.
Βγάλε με από το σκοτάδι.
Παιδεία τοις μεν νέοις σωφροσύνη, τοις δε πένησι πλούτος, τοις δε πλουσίοις κόσμος.
Η παιδεία για τους νέους είναι σωφροσύνη, για τους φτωχούς πλούτος και για τους πλούσιους στολίδι.
Ο ήλιος εις τους αποπάτους, αλλ' ου μιαίνεται.
(Μιαίνεται=λερώνεται)
Το φτωχικό δείπνο δεν κάνει τους ανθρώπους να παραφέρονται.
Ο άθλιος στέλνει άθλια επιστολή .
Πενία αυτοδίδακτος αρετή.
Ο Διογένης όταν τον κορόιδεψε ένας φαλακρός, είπε: «εσένα δεν σε βρίζω, αλλά επαινώ τις τρίχες σου που έφυγαν από ένα κακό κρανίο».
Οι μεγάλοι κλέφτες αρπάζουν και τα μικρά.
Οι άλλοι σκύλοι δαγκώνουν τους εχθρούς, αλλά εγώ τους φίλους για να τους σώσω.
Οι ρήτορες έχουν σπουδάσει να μιλούν για τα δίκαια, αλλά να τα πράττουν, καθόλου.
Υπήρξε κάποτε μια εποχή που εγώ ήμουν τέτοιος που είσαι εσύ τώρα.. Αλλά αυτό που είμαι εγώ τώρα, εσύ δεν θα γίνεις ποτέ.
(Σε κάποιον που του θύμισε ότι υπήρξε ο Διογένης παραχαράκτης)
Ο Αντισθένης, ένας από τους πλέον ενδιαφέροντες και επιδραστικούς μαθητές του Σωκράτη, υπήρξε ο θεμελιωτής της κυνικής φιλοσοφίας. Η διδασκαλία του, που απέρριπτε τις κοινωνικές συμβάσεις, τον πλούτο και την εξουσία, έθεσε ως υπέρτατο αγαθό την αρετή και την πνευματική ανεξαρτησία. Για τον Αντισθένη, η αληθινή ευτυχία δεν βρισκόταν στα υλικά αγαθά,...
Ο Αντώνης Σαμαράκης (1919–2003), ένας από τους πιο αγαπημένους συγγραφείς της μεταπολεμικής ελληνικής λογοτεχνίας, έγραψε για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ελευθερία και τον αγώνα απέναντι στην αδικία και τον παραλογισμό της εξουσίας. Το έργο του, γεμάτο ανθρωπιά, ειρωνεία αλλά και ελπίδα, μιλά με απλότητα και δύναμη απευθείας στην καρδιά του...
Ο Τάσος Λειβαδίτης, από τους πιο ευαίσθητους και βαθιά στοχαστικούς ποιητές της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, άφησε πίσω του λόγο απλό αλλά συνταρακτικό. Η ποίησή του, διαποτισμένη από ανθρωπισμό, εσωτερικότητα και υπαρξιακή αγωνία, περιέχει φράσεις που δεν λειτουργούν μόνο ως ποιητικά αποστάγματα, αλλά ως καθρέφτες της ψυχής. Ο Λειβαδίτης...
Ο Ισαάκ Νεύτων (Isaac Newton, 1642–1727) υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους επιστήμονες όλων των εποχών. Με τη διατύπωση των νόμων της κίνησης και του νόμου της παγκόσμιας έλξης, θεμελίωσε τη μηχανική και έθεσε τις βάσεις της σύγχρονης φυσικής. Παράλληλα, ανέπτυξε τα πρώτα εργαλεία του απειροστικού λογισμού και ασχολήθηκε με την οπτική, την...
Ο Άγγελος Σικελιανός (1884–1951) υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές μορφές της νεοελληνικής ποίησης. Ποιητής με πνευματικό και οραματικό βάθος, υπηρέτησε την τέχνη με αφοσίωση και πάθος. Η ποίησή του διατρέχεται από έναν έντονο μυστικισμό, έναν φιλελληνισμό αρχαιοπρεπή και μια βαθιά πίστη στην ενότητα του ανθρώπου με το Θείο και τη Φύση. Ήταν...
Στην αυγή του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, μέσα σε ένα τοπίο χαοτικό και γεμάτο προκλήσεις, ο Ιωάννης Καποδίστριας αναδείχθηκε σε φάρο ελπίδας και τάξης. Ως ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, δεν ήταν μόνο ένας ικανός διπλωμάτης και οραματιστής ηγέτης, αλλά και ένας άνθρωπος βαθιάς σκέψης, του οποίου τα λόγια αντικατόπτριζαν τη σοφία, την...
