Συντάκτης: Ζεχερλής Μιχάλης
Χρον. Αναγ. (4')
Ο Διογένης ο «Κυνικός» γεννήθηκε στη Σινώπη του Πόντου το 410 π.χ. και ήταν μαθητής του Αντισθένη. Πέθανε το 323 π.Χ στην Κόρινθο την ημέρα που ο Μ. Αλέξανδρος πέθανε στη Βαβυλώνα. Θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος της Κυνικής Φιλοσοφίας.
Σύμφωνα με την παράδοση, ο Διογένης έμενε σε ένα πιθάρι και γυρνούσε κάθε μέρα στους δρόμους, με ένα φανάρι. Όταν τον ρωτούσαν τι χρειάζεται το φανάρι την ημέρα, αυτός απαντούσε «Ψάχνω να βρω τίμιους ανθρώπους» .
◼ Τα (12) δώδεκα πιο σοφά αποφθέγματα του Διογένη
Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή ομοία.
Βγάλε με από το σκοτάδι.
Παιδεία τοις μεν νέοις σωφροσύνη, τοις δε πένησι πλούτος, τοις δε πλουσίοις κόσμος.
Η παιδεία για τους νέους είναι σωφροσύνη, για τους φτωχούς πλούτος και για τους πλούσιους στολίδι.
Ο ήλιος εις τους αποπάτους, αλλ' ου μιαίνεται.
(Μιαίνεται=λερώνεται)
Το φτωχικό δείπνο δεν κάνει τους ανθρώπους να παραφέρονται.
Ο άθλιος στέλνει άθλια επιστολή .
Πενία αυτοδίδακτος αρετή.
Ο Διογένης όταν τον κορόιδεψε ένας φαλακρός, είπε: «εσένα δεν σε βρίζω, αλλά επαινώ τις τρίχες σου που έφυγαν από ένα κακό κρανίο».
Οι μεγάλοι κλέφτες αρπάζουν και τα μικρά.
Οι άλλοι σκύλοι δαγκώνουν τους εχθρούς, αλλά εγώ τους φίλους για να τους σώσω.
Οι ρήτορες έχουν σπουδάσει να μιλούν για τα δίκαια, αλλά να τα πράττουν, καθόλου.
Υπήρξε κάποτε μια εποχή που εγώ ήμουν τέτοιος που είσαι εσύ τώρα.. Αλλά αυτό που είμαι εγώ τώρα, εσύ δεν θα γίνεις ποτέ.
(Σε κάποιον που του θύμισε ότι υπήρξε ο Διογένης παραχαράκτης)
Ο Μάνος Χατζιδάκις υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες συνθέτες και πνευματικούς δημιουργούς του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στην Ξάνθη το 1925 και από πολύ νωρίς φανέρωσε το πάθος του για τη μουσική και τη λογοτεχνία.
Σπούδασε πιάνο, θεωρία και αρμονία, ενώ τα πρώτα του έργα σηματοδότησαν μια νέα εποχή για την ελληνική μουσική, παντρεύοντας το...
Ο Νίκος Γκάτσος υπήρξε μια από τις πιο σπάνιες φωνές του ελληνικού λόγου· ένας ποιητής που κατάφερε να ενώσει το λαϊκό με το υπερβατικό, το καθημερινό με το όνειρο.
Μέσα από τους στίχους του, η Ελλάδα έγινε μελωδία, οι μνήμες έγιναν φως και το παράπονο έγινε τέχνη.
Ο κόσμος του Γκάτσου δεν είναι απλώς ποιητικός· είναι...
Ο Δημοσθένης (384–322 π.Χ.) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους ρήτορες και πολιτικούς της αρχαίας Αθήνας. Γνωστός για τη δύναμη του λόγου του, τον ηθικό του χαρακτήρα και την αφοσίωσή του στην πατρίδα, ο Δημοσθένης δίδαξε ότι η αρετή και η γνώση είναι αχώριστες από την πολιτική δράση. Μέσα από τους λόγους και τα έργα του, μας αφήνει αποφθέγματα...
Ο Όμηρος, ο πατέρας της ελληνικής επικής ποίησης, δεν είναι απλώς ο δημιουργός της Ιλιάδας και της Οδύσσειας. Είναι ο πρώτος μεγάλος αφηγητής της ανθρώπινης μοίρας, ο ποιητής που δίδαξε την τιμή, τη φιλοξενία, την οδύνη και τη δύναμη της ψυχής μέσα από τους ήρωες και τους θεούς του.
Τα λόγια του, σμιλεμένα με τη φωτιά...
Ο Αισχύλος, ο πατέρας της τραγωδίας, υπήρξε από τους πρώτους που έδωσαν στο θέατρο την έννοια του βαθύτερου στοχασμού. Μέσα από τα έργα του, όπως οι Πέρσες, η Ορέστεια και οι Επτά επί Θήβας, έθεσε ερωτήματα για τη Δικαιοσύνη, τη μοίρα, τη θεϊκή τάξη και την ευθύνη του ανθρώπου απέναντι στις πράξεις του.
Ο Αισώπος, ο θρυλικός Έλληνας μυθοπλάστης, δημιούργησε ιστορίες που όχι μόνο ψυχαγωγούν αλλά και διδάσκουν. Οι μύθοι του, με πρωταγωνιστές ζώα, κρύβουν ηθικά διδάγματα και σοφίες που παραμένουν επίκαιρες αιώνες μετά. Μέσα από απλές φράσεις και κατανοητές εικόνες, ο Αισώπος μας υπενθυμίζει σημαντικά μαθήματα για την ανθρώπινη συμπεριφορά, τις...
