Φόβος

2017-12-14
⚊ Ποιητική Συλλογή

Οι χειμώνες της καρδιάς μου

                                                           

Σέρνω την καρδιά μου εκεί που έχει τόσο παγωνιά και σκούζει.

Το λευκό που είναι σκόρπιο , θεέ μου ,την καρδιά μου την θερίζει.

ο ήλιος φέρνει ζωή κι όμως εμένα την καρδιά μου την φοβίζει.

Ακτίνες που είναι πια νεκρές ,πρώτη φορά στη ζωή μου αντικρίζω.

Θάνατος στον ταξιδιώτη είναι το θέλω τον ποντικιών και γονατίζω.

Αίμα καρδιάς, πόνος βαθύς και με λέξεις στο χιόνι άρχισα να ζωγραφίζω.

Βάρβαροι φωνάζω κι όμως τρέμω, την ζωή μου ολάκερη τώρα σας χαρίζω.

Μια ματιά μόνο σε κείνα τα σκαλιά που το φεγγάρι χαίρεται και παίζει , που εκείνη λύνει , δένει γελώντας τα μαλλιά της και η καρδιά μου τώρα χάρισμα σας.

Εδώ θα δέσω τον θάνατο μου, εδώ που είμαι ξένος , εδώ νεκρός ,μα την αλήθεια σας.

Γονατίζω στο ψέμα ,στον δόλο σας ,ναυάγιο ,θυσία η ζωή μου στην υποκρισία σας.





Δημιουργός: Ζεχερλής Μιχάλης

Χειμώνας του 1998 

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αγαπημένες δημοσιεύσεις

Δημοφιλείς δημοσιεύσεις

Follow us
facebook twitter youtube tiktok envelope home

Προσοχή:
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο , η αναπαραγωγή, ολική μερική ή περιληπτική ή η απόδοση κατά παράφραση η διασκευή των λογοτεχνικών κειμένων που δημοσιεύονται στο moments blog χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια των δημιουργών τους και του moments club.Νόμος 2121/1993 και κανόνες του Διεθνούς δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Παραγωγή: Moments Blog