Τρέμει το κορμί μου, δούλος γίνεται απ'τα άγγιγμα σου

Λάμπεις στο σκοτάδι, θρόισμα αχνό, γλυκύτατη γίνεται η χαρά σου

Πέτρινα τα τείχη, σαν του αναστενάρη η φλόγα στη ματιά σου

Σαν όνειρο καλοκαιρινό ταξίδεψες, για νάρθεις στη ζωή μου

Και εγώ χίλια χρόνια χάρισα μαθές για τούτη τη στιγμή μου

Είσαι τραγούδι, ψίθυρος, άγγιγμα θαλασσινό  

Ένα καραβάνι μουσικό, σαν προσευχή στον ουρανό

Γαλανά τα όνειρα σαν το ξημέρωμα σαν το πρωινό

Όρκος από τα χείλη μου ψάχνει πάλι για να σε συναντήσει

Στο διάβα το στενό για να σε δει να σου μιλήσει

Χαράδρες οι αναστεναγμοί όπως σε τούτο το νησί  

δάκρυα, κατάρες, πόθοι και πάθη μα και μια ευχή

Χάραξε σελήνη το όνειρα μου τούτη τη στιγμή

Δημιουργός: Ζεχερλής Μιχάλης 

Φολέγανδρος : Καλοκαίρι του 1998