Μορφή Αγγελική
Νεραΐδα φεγγαρολουστη τον άρχοντα μου έλα νανούρισέ τον
Δάκρυα μεταξένια μαργαριτάρια της ζωής
Φορεμένα στους χειμώνες της ψυχής
Λάμπουν καθώς στολίζουν την καρδιά
Κεντούν τα βλέφαρα σαν σταγόνες της βροχής
Είναι μουσική τόσο γλυκιά όπως οι στίχοι της σιωπής
Είναι χορός που σέρνουνε τα χείλη
Καθώς λυγίζουν από τον πονο τα κορμιά
Δάκρυα λοιπόν δάκρυα αληθινά
Πολύτιμα σαν τον ήλιο φωτεινα
Πληγωμένα κι όμως καρπερά
Σπέρνουν ελπίδες ότι ζεις
Εδώ που ορκίζονται στους φονικούς ανέμους της ζωής
Πως εισαι νεκρός από τα όνειρα τα μακρινά
Όνειρα πλασμένα στις καληνύχτες της ψυχής
Καθάρια ακίνητα αμίλητα κι όμως ζωντανά.
Αθήνα , Καλοκαίρι του 98
Ζεχερλής Μιχάλης
Ποίηση
Νεραΐδα φεγγαρολουστη τον άρχοντα μου έλα νανούρισέ τον
Πέλαγα και θάλασσες οργώνω για να σε βρω
Μια αλήθεια ψάχνω χρόνια και καιρούς για να την βρω.
Quotes of the wise
Η Προσπάθεια να θέλεις να πιάσεις κορόιδο τον συνάνθρωπό σου δείχνει την μικρότητα σου ως χαρακτήρα.
Μία από τις ισχυρότερες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων στην διάρκεια της ζωής του είναι η φιλία , η προδοσία ενός φίλου είναι βαθύτατο πλήγμα και πονά όσο και η απιστία μία ερωτικής σχέσης. Ο πιστός φίλος στην ζωή είναι ευλογία.
Το Εγώ δεν είναι κυρίαρχο στο ίδιο του το σπίτι.: Ζίγκμουντ Φρόυντ ψυχίατρος (1856-1939
Όταν έρθει η σωστή ώρα, τα λουλούδια θα ανθίσουν.
Ειδήσεις με λίγα λόγια