Η μισή αλήθεια
Μια αλήθεια ψάχνω χρόνια και καιρούς για να τη βρω
Λίγα λόγια σαν πρόλογος: Τα Δάκρυα του Domil
είναι η απαρχή αυτής της ποιητικής συλλογής, που προσπαθεί μέσα από τους στίχους της να υμνήσει τα δάκρυα που ξεπλένουν την οδύνη και τον πόνο από τους χειμώνες της καρδιάς.
Δάκρυα μεταξένια μαργαριτάρια της ζωής
Φορεμένα στους χειμώνες της ψυχής
Λάμπουν καθώς στολίζουν την καρδιά
Κεντούν τα βλέφαρα σαν σταγόνες της βροχής
Είναι μουσική τόσο γλυκιά όπως οι στίχοι της σιωπής
Είναι χορός που σέρνουνε τα χείλη
Καθώς λυγίζουν από τον πόνο τα κορμιά
Δάκρυα λοιπόν δάκρυα αληθινά
Πολύτιμα σαν τον ήλιο φωτεινά
Πληγωμένα κι όμως καρπερά
Σπέρνουν ελπίδες ότι ζεις
Εδώ που ορκίζονται στους φονικούς ανέμους της ζωής
Πως είσαι νεκρός από τα όνειρα τα μακρινά
Όνειρα πλασμένα στις καληνύχτες της ψυχής
Καθάρια ακίνητα αμίλητα κι όμως ζωντανά
Δημιουργος: Ζεχερλής Μιχάλης
Μια αλήθεια ψάχνω χρόνια και καιρούς για να τη βρω
Πλημμυρίζει η ψυχή τη φωτίζει το σκοτάδι
Μια Προσευχή, ένα δάκρυ στα μάτια σκοτεινό
Κινουμένη άμμος είναι οι στιγμές
Στους κάμπους εχθρούς ψάχνω και με μιας λαβώνω
Οι ακτίνες και το γαλανό φέγγουν στο πρόσωπο σου