Καλά Χριστούγεννα και ας με ξέχασες 

Θολή μέρα η σημερινή, η ομίχλη σου τρυπά τα κόκαλα και η παγωνιά πλάκωσε όλη την πόλη , παραμονή Χριστουγέννων σήμερα, χωρίς παιδικές φωνές , χωρίς κάλαντα που θα σκορπούσαν μια μικρή ελπίδα στο θολερό απόκοσμο τοπίο μιας ερημικής πόλης.

Οι ψυχές των ανθρώπων πλημμυρισμένες από φόβο , έρημοι δρόμοι και τα θανατικά να αιωρούνται παντού στην ατμόσφαιρα της.

Και εγώ να ελπίζω πως δεν θα με ξεχάσεις ,θα έρθεις να μου ευχηθείς για αυτές τις άγιες μέρες , έστω από τον δρόμο ή με ένα τηλεφώνημα ή με μια ευχετήρια κάρτα βρε αδελφέ .

Δεν τα αντέχω αυτά τα Χριστούγεννα, γιατί μου λείπεις πια ακόμα περισσότερο, τώρα θα μου πεις τα προηγούμενα Χριστούγεννα τα άντεχες, όχι πάντα από τότε που χάθηκες ήταν θλιβερά ,αλλά ο κόσμος στους δρόμους ,οι χαρούμενες φωνές μου έδιναν κουράγιο .

Το δέντρο χωρίς το χαμόγελου σου είναι σκοτεινό και οι ευχές του κόσμου ανούσιες .

Κρεμάστηκαν πια οι ελπίδες μου στο πνεύμα των Χριστουγέννων , τι κατάντια θεέ μου αλλά τα θαύματα δεν είναι για τον σημερινό κόσμο.

Η φυγή σου σκότωσε το είναι μου, και μετά ρούφηξε το μεδούλι των προσδοκιών μου και το έφτυσε χαμογελώντας  σαν μαύρος εφιάλτης .

Περιμένω βράδια ξαπλωμένος δίπλα στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, παρακαλώντας για ένα χαμόγελο από τον φωτισμένο στο σκοτάδι αγγελούδι μου, το στομάχι μου σφιγμένο σαν πέτρα ελπίζει ότι θα φύγουν οι πόνοι από την παρουσία σου, φτάνει και μόνο ένα άγγιγμα  από το χαμόγελο σου για να περάσω στην σφαίρα των ευτυχισμένων αυτού του  άραχνου καταθλιπτικού κόσμου.

Δεν υπάρχουν ανάσες ,όνειρα, προσδοκίες ,μόνο σκοτάδι ,απόγνωση και μοναξιά.

Σε περιμένω εδώ γονατισμένος από τον πόνο και σου εύχομαι από καρδιάς καλά Χριστούγεννα και ας με ξέχασες ομορφιά μου.

Δημιουργός: Μιχάλης Ζεχερλής