Ενημέρωση: Moments Team
Διαβάστε λόγω τον ημερών το επίκαιρο διήγημα "Καλά Χριστούγεννα και ας με ξέχασες" από τη σειρά αυτοτελών διηγημάτων με τον κεντρικό τίτλο "Δια χειρός Μιχαήλ" πού έγραψε ο Μιχάλης Ζεχερλής ξορκίζοντας με αυτό τον τρόπο τη μοναξιά των συναισθημάτων που φέρνουν οι γιορτινές τούτες μέρες, με την ελπίδα ότι τα φετινά Χριστούγεννα θα φέρουν χαρά και αγαλλίαση όπως προσδοκούμε όλοι μας.
Χαρακτηριστικό απόσπασμα παρακάτω:
"Θολή μέρα η σημερινή, η ομίχλη σου τρυπά τα κόκαλα και η παγωνιά πλάκωσε όλη την πόλη, παραμονή Χριστουγέννων σήμερα, χωρίς παιδικές φωνές, χωρίς κάλαντα που θα σκορπούσαν μια μικρή ελπίδα στο θολερό απόκοσμο τοπίο μιας ερημικής πόλης.
Οι ψυχές των ανθρώπων πλημμυρισμένες από φόβο, έρημοι δρόμοι και τα θανατικά να αιωρούνται παντού στην ατμόσφαιρα της, και εγώ να ελπίζω πως δεν θα με ξεχάσεις, θα έρθεις να μου ευχηθείς για αυτές τις άγιες μέρες, έστω από τον δρόμο ή με ένα τηλεφώνημα ή με μια ευχετήρια κάρτα βρε αδελφέ...
Η Υπατία της Αλεξάνδρειας δεν ήταν απλώς μια φιλόσοφος, μαθηματικός και αστρονόμος της ύστερης αρχαιότητας. Ήταν μια από τις σπάνιες γυναίκες που κατάφεραν να διακριθούν και να διδάξουν σε έναν κόσμο κυριαρχούμενο από άνδρες, αφήνοντας πίσω της μια κληρονομιά που την καθιστά διαχρονικό σύμβολο της επιστήμης και της ελευθερίας του πνεύματος. Η ζωή...
Ο «Δράκος του Σέιχ Σου» είναι μια από τις πιο σκοτεινές και συνάμα μυθοποιημένες μορφές του ελληνικού εγκληματολογικού παρελθόντος. Στη συλλογική μνήμη της Θεσσαλονίκης, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας, το όνομά του φέρνει στο νου εικόνες φρίκης, τρόμου και μυστηρίου. Ήταν όμως όλα όπως τα μάθαμε; Ή μήπως ο «δράκος» θρέφτηκε τόσο από τα εγκλήματα...
Η υπόθεση του Γιάννη Παπαδόσηφου, που πυροβόλησε και σκότωσε τον δολοφόνο του γιου του μέσα σε ελληνικό δικαστήριο το 1988, αποτελεί μία από τις πιο σοκαριστικές και συζητημένες πράξεις αυτοδικίας στα ελληνικά ποινικά χρονικά. Δεν ήταν απλώς ένα έγκλημα απόγνωσης· ήταν η κορύφωση μιας τραγωδίας που ξεκίνησε πέντε χρόνια νωρίτερα, στην Κρήτη.
Φέτος το καλοκαίρι δεν βρήκα ούτε μια σταλίτσα χρόνο για να πραγματοποιήσω την τρελή μου επιθυμία να τελειώσω το βιβλίο που αγόρασα πριν τρεις ολόκληρους μήνες, αλλά λίγο πριν τελειώσει ο Σεπτέμβρης αποφάσισα επιτέλους να το διαβάσω, λίγες σελίδες από την αρχή του όλο κι άλλο είχα προλάβει να ξεφυλλίσω.
Θολή μέρα η σημερινή, η ομίχλη σου τρυπά τα κόκαλα και η παγωνιά πλάκωσε όλη την πόλη, παραμονή Χριστουγέννων σήμερα, χωρίς παιδικές φωνές, χωρίς κάλαντα που θα σκορπούσαν μια μικρή ελπίδα στο θολερό απόκοσμο τοπίο μιας ερημικής πόλης.
Δεν υπάρχει κάποια εισαγωγή ούτε θα δρέψει δάφνες λογοτεχνικού κείμενου το σημείωμα αυτό.
