Μόνη στης ζωής την άκρη άλλη μια φοράΈμειναν τα όνειρα μισάΣτέγνωσε ξανά το δάκρυ μέσα στην ψυχήΚι έγινε αλμύρα στην πληγή
Θέλω να σου πω αντίο, όμως δεν μπορώΜένω μες στο λάθος μου να ζωΌ, τι μου ζητήσεις δίνω κι ένα σου ζητώΝα 'ρχεσαι κι εγώ να ξαναζώ
Σ' ανταμώνω στα κρυφάΕκεί στα σκοτεινά, γεννιέμαι στα φιλιάΣε αγγίζω μια φορά, εκεί στο πουθενάΚαι χάνομαι μετά
Να ξέρεις, όλη τη ζωή μου δίνω, σώμα και ψυχήΦτάνει πάλι να 'μαστε μαζίΣε θέλω, δε με νοιάζει που πηγαίνωΟύτε που θα βγειΕίσαι εσυ το τέλος μου κι αρχή
Μόνη στης ζωής την άκρηΨάχνω στο ποτόΈνα παραμύθι να πιαστώΚι ένα τηλεφώνημά σου, έτσι ξαφνικάΜ' έσωσε ακόμα μια φορά
Σ' ανταμώνω στα κρυφάΕκεί στα σκοτεινά, γεννιέμαι στα φιλιάΣε αγγίζω μια φορά, εκεί στο πουθενάΚαι χάνομαι μετά
Να ξέρεις, όλη τη ζωή μου δίνω, σώμα και ψυχήΦτάνει πάλι να 'μαστε μαζίΣε θέλω, δε με νοιάζει που πηγαίνωΟύτε που θα βγειΕίσαι εσυ το τέλος μου κι αρχή
Να ξέρεις, όλη τη ζωή μου δίνω, σώμα και ψυχήΦτάνει πάλι να 'μαστε μαζίΣε θέλω, δε με νοιάζει που πηγαίνωΟύτε που θα βγειΕίσαι εσυ το τέλος μου κι αρχή
Συνθέτης: Βαρδής Αντώνης
Στιχουργός: Γεροθόδωρου Βίκυ
«Ταυτίζομαι με τις μικρές ιστορίες που τραγουδώ, χαρές, πίκρες και έρωτες, Αν δεν μπω μέσα στο τραγούδι, δεν μπορώ να το αποδώσω. Επίσης διακωμωδώ τα λάθη μου, γελάω μαζί τους»
Έφυγες αλλού να βρεις αγάπη κι αγκαλιά
Κάτασπροι γλάροι, πουλιά πετούμενα
Short stories
Δια χειρός Μιχαήλ
