Ο Ιταλικός και ο Ελληνικός τρόπος σκέψης είναι συγκοινωνούντα δοχεία

Ταξιδεύοντας στον Ιταλικό νότο για να γνωρίσω το μεγαλείο της Πομπηίας, που ομολογώ ότι ήταν ένα όνειρο ζωής, άκουσα έκπληκτος από τον ξεναγό μου, ότι πρώτοι κάτοικοι αυτής της ιστορικής πόλης ήταν Έλληνες από την Αρχαία Κύμη.

Όταν στο βάθος πια του ορίζοντα πρόβαλλε καταπράσινος ο Βεζούβιος, άμεσα σφηνώθηκε μια σκέψη στο μυαλό μου ,το πόσο άρρηκτα δεμένη και ταιριαστή είναι η κουλτούρα και η λαϊκή σοφία που ζυμώθηκε μέσα στα χιλιάδες χρόνια κοινής ιστορίας των λαών της Ιταλίας και της Ελλάδας.

Έτσι αποφάσισα χωρίς δισταγμό, να σας προσφέρω παρακάτω ,δέκα από τα καλύτερα αποφθέγματα της ιταλικής λαϊκής κουλτούρας που συμπλέει κατά πολύ όπως σας έλεγα και πριν με την ελληνική .

Η λαϊκή Σοφία των δύο αυτών λαών είναι απαράμιλλη και οδηγός για να αντιμετωπίζουμε καλύτερα τα προβλήματα της καθημερινότητας μας.

Σίγουρα σε κάποια φάση της ζωής σας χρησιμοποιήσατε κάποια από αυτά.

Meglio tardi che mai.

Κάλλιο αργά, παρά ποτέ!

L'Abito non fa il monaco.

Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά

Batti il ferro finché è caldo.

Χτύπησε το σίδερο όσο είναι ζεστό.

Chi trova un amico, trova un tesoro.

Όποιος βρίσκει ένα φίλο, βρίσκει έναν θησαυρό.

Quale il padre, tale il figlio.

Κατά μάνα, κατά κύρη, κατά γιο και θυγατέρα.

Tra moglie e marito non mettere il dito.

Ανάμεσα σε δύο συζύγους, δεν πέφτει αλλουνού λόγος.

La mamma dei cretini è sempre incinta.

Η μητέρα των ηλιθίων είναι πάντα έγκυος.

A goccia a goccia si scava la roccia.

Σταγόνα – σταγόνα φθείρεται η πέτρα.

Ad ogni uccello il suo nido è bello.

Για κάθε πουλί, η φωλιά του είναι όμορφη.

Chi di speranza campa, disperato muore.

Αυτός που ζει με ελπίδες, πεθαίνει απελπισμένος.