Συντάκτης: Ζεχερλής Μιχάλης
Χρον. Αναγ. (3')
Ταξιδεύοντας στον Ιταλικό νότο για να γνωρίσω το μεγαλείο της Πομπηίας, που ομολογώ ότι ήταν ένα όνειρο ζωής, άκουσα έκπληκτος από τον ξεναγό μου, ότι πρώτοι κάτοικοι αυτής της ιστορικής πόλης ήταν Έλληνες από την αρχαία Κύμη.
Όταν στο βάθος πια του ορίζοντα πρόβαλλε καταπράσινος ο Βεζούβιος, άμεσα σφηνώθηκε μια σκέψη στο μυαλό μου, το πόσο άρρηκτα δεμένη και ταιριαστή είναι η κουλτούρα και η λαϊκή σοφία που ζυμώθηκε μέσα στα χιλιάδες χρόνια κοινής ιστορίας των λαών της Ιταλίας και της Ελλάδας.
Έτσι αποφάσισα χωρίς δισταγμό, να σας προσφέρω παρακάτω, δέκα από τα καλύτερα αποφθέγματα της ιταλικής λαϊκής κουλτούρας που συμπλέει κατά πολύ όπως σας έλεγα και πριν με την ελληνική. Η λαϊκή Σοφία των δύο αυτών λαών είναι απαράμιλλη και οδηγός για να αντιμετωπίζουμε καλύτερα τα προβλήματα της καθημερινότητας μας. Σίγουρα σε κάποια φάση της ζωής σας χρησιμοποιήσατε κάποια από αυτά.
Meglio tardi che mai.
Κάλλιο αργά, παρά ποτέ!
L'Abito non fa il monaco.
Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά
Batti il ferro finché è caldo.
Χτύπησε το σίδερο όσο είναι ζεστό.
Chi trova un amico, trova un tesoro.
Όποιος βρίσκει ένα φίλο, βρίσκει έναν θησαυρό.
Quale il padre, tale il figlio.
Κατά μάνα, κατά κύρη, κατά γιο και θυγατέρα.
Tra moglie e marito non mettere il dito.
Ανάμεσα σε δύο συζύγους, δεν πέφτει αλλουνού λόγος.
La mamma dei cretini è sempre incinta.
Η μητέρα των ηλιθίων είναι πάντα έγκυος.
A goccia a goccia si scava la roccia.
Σταγόνα – σταγόνα φθείρεται η πέτρα.
Ad ogni uccello il suo nido è bello.
Για κάθε πουλί, η φωλιά του είναι όμορφη.
Chi di speranza campa, disperato muore.
Αυτός που ζει με ελπίδες, πεθαίνει απελπισμένος.
Ο Άγγελος Σικελιανός (1884–1951) υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές μορφές της νεοελληνικής ποίησης. Ποιητής με πνευματικό και οραματικό βάθος, υπηρέτησε την τέχνη με αφοσίωση και πάθος. Η ποίησή του διατρέχεται από έναν έντονο μυστικισμό, έναν φιλελληνισμό αρχαιοπρεπή και μια βαθιά πίστη στην ενότητα του ανθρώπου με το Θείο και τη Φύση. Ήταν...
Στην αυγή του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, μέσα σε ένα τοπίο χαοτικό και γεμάτο προκλήσεις, ο Ιωάννης Καποδίστριας αναδείχθηκε σε φάρο ελπίδας και τάξης. Ως ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, δεν ήταν μόνο ένας ικανός διπλωμάτης και οραματιστής ηγέτης, αλλά και ένας άνθρωπος βαθιάς σκέψης, του οποίου τα λόγια αντικατόπτριζαν τη σοφία, την...
Ο Γεώργιος Σουρής (1853-1919) δεν ήταν απλώς ένας ποιητής· ήταν μια εμβληματική μορφή της νεοελληνικής λογοτεχνίας και ένα από τα πιο αιχμηρά πνεύματα της εποχής του. Μέσα από την εβδομαδιαία σατιρική εφημερίδα «Ο Ρωμηός», την οποία εξέδιδε επί 36 συναπτά έτη (από το 1883 έως τον θάνατό του), ο Σουρής κατάφερε να αποτυπώσει με απαράμιλλη...
Ο Ερατοσθένης (276 π.Χ. – 194 π.Χ.) υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους επιστήμονες της αρχαιότητας, με τεράστια συμβολή στα μαθηματικά, τη γεωγραφία, την αστρονομία και τη φιλοσοφία. Γεννημένος στην Κυρήνη (σημερινή Λιβύη), ο Ερατοσθένης είναι περισσότερο γνωστός για τον υπολογισμό της περιφέρειας της Γης με αξιοσημείωτη ακρίβεια, σε μια εποχή...
Ο λόγος του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη έχει χαρακτεί ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη του ελληνικού λαού. Με λόγο απλό αλλά συνάμα εμψυχωτικό, κατόρθωσε να συνδέσει την ποίηση με την εθνική συνείδηση και τη δράση. Το έργο του δεν περιορίζεται μόνο σε λογοτεχνικά πλαίσια· είναι βαθιά πολιτικό και ιστορικά φορτισμένο, γραμμένο για να αναζωπυρώνει τον...
Στον καθρέφτη της ανθρώπινης ψυχής, η έπαρση προβάλλει συχνά ως μια παραμορφωτική αντανάκλαση. Μια μεγαλοποίηση του εαυτού, μια ψευδαίσθηση ανωτερότητας, που θολώνει την κρίση και απομακρύνει από την αληθινή αυτογνωσία. Δεν είναι απλά υπερηφάνεια – είναι η υπέρμετρη, αβάσιμη πίστη στην αξία του εγώ, η οποία συχνά οδηγεί σε πτώση,
⚊ Μαύρος καθρέπτης ⚊
Μίνι αφήγημα 🔒 Μόνο για τα μέλη μας
⚊ Πάθος ⚊
Αποφθέγματα, ρήσεις και γνωμικά
