Το μεγάλο ψέμα

Έπρεπε να βρω τρόπο να της το πω, με βασάνιζε αυτή η διπλή ζωή .

Δεν μου έφταιγε σε τίποτα η Κυριακή ήταν σε όλα της εντάξει όμως ερωτεύτηκα έτσι χωρίς να το ψάχνω έτυχε με σκόρπισε σαν καρυδότσουφλο ο έρωτας δεν πίστευα σε αυτόν και με τιμώρησε .

Η Ντοντό ήρθε στην ζωή μου έτσι ξαφνικά και τα αναποδογύρισε όλα, αν δεν την μιλούσα μια μέρα με τρέλαινε η απουσία της, όταν δεν την έβλεπα πάλι ήμουν μελαγχολικός κλεινόμουν στον εαυτό μου λες και είχαν βουλιάξει τα καραβιά μου.

Αποφάσισα λοιπόν να πάω με την Κυριακή στην Μύκονο που το ήθελε τόσο πολύ και εκεί να της πω τι μου συμβαίνει και να βρούμε έναν τρόπο να χωρίσουμε πολιτισμένα εξάλλου η Κυριακή είχε καταλάβει από καιρό την μεταστροφή του χαρακτήρα μου και μου ζητούσε να τις εξηγήσω τι μου συμβαίνει .

Πως όμως όλο αυτό το σκηνικό να το εξηγήσω στην Ντοντό και να το καταλάβει .

Όταν προσπάθησα να τις πω τι θέλω να κάνω , μου τα έχωσε κανονικά , καλά στην Μύκονο πρέπει να πας για να την χωρίσεις , μου φώναξε υστερικά και έκλεισε με πάταγο την πόρτα του αυτοκινήτου και έφυγε με γοργό βήμα , αμάν έκανα να τη ηρεμίσω όταν τις τηλεφώνησα αργά το απόγευμα και να τις υποσχεθώ ότι θα τις μιλήσω όσο πιο σύντομα γίνεται της Κυριακής εδώ στην Αθήνα , χωρίς ταξίδια και άλλες τέτοιες εξυπνάδες .

Τότε σκέφτηκα ο ηλίθιος να πω ένα ψέμα έτσι και η Ντοντό δεν θα στενοχωριόταν και το σχέδιο μου θα μπορούσα να πραγματοποιήσω χωρίς να την πληγώσω.

Έτσι λοιπόν τις είπα ότι θα πάω στο χωριό μου να τελειώσω κάτι δουλειές με θέματα που αφορούσαν κάτι κληρονομικά από τον πατέρα μου, πήρα το καράβι και την Κυριακή και ξεκινήσαμε για την Μύκονο .

Έλα ντε που δεν σκέφτηκα πως εμείς οι άντρες σκεφτόμαστε σαν αμοιβάδες και η γυναικεία πονηριά  ξεπερνά κατά πάρα πολύ την απλότητα στην σκέψη μας.

Τηλεφώνησε στο σπίτι μου έτσι απλά ,ρώτησε την μάνα μου που πήγα και ότι είναι μια παλιά μου φίλη που έψαχνε να με βρει για μια συνάντηση παλιών συμμαθητών από το λύκειο , και η μανά μου η έρημη τις είπε την αλήθεια , ότι λείπω στην Μύκονο και θα γυρίσω σε λίγες μέρες.

Έτσι μόλις πατήσαμε το πόδι μας στην Μύκονο άρχισε το μαρτύριο ,όταν εξήγησα σε ένα καφέ στην μικρή Βενετία την Κυριακή τι μου συμβαίνει και ότι θέλω να χωρίσουμε κόντεψε να με κόψει φέτες , φωνές κλάματα, την ίδια στιγμή λες και ήταν συνεννοημένες με έπαιρνε στο κινητό η Ντοντό και με έβριζε σαν κανένας νταλικέρης για τις είπα ψέματα και άλλα τις είχα υποσχεθεί.

Δεν ήξερα που να κρυφτώ ,τα αυτιά μου είχαν πάρει φωτιά από τις φωνές και των δυο και μου ερχόταν να αρχίσω να τρέχω και να εξαφανιστώ από προσώπου γης .

Το αποτέλεσμα ήταν να με βρίζουν και οι δυο, η κάθε μία βέβαια για τους δικούς της λόγους , και να μην μπορώ να το πιστέψω ποσό ηλίθιος, κουτός και μικρόμυαλος πιάστηκα .

Έτσι ο μεγάλος μου έρωτας χάθηκε από προσώπου Γης ,για να βασανίζομαι για ένα ψέμα που δεν ήθελα να πω άλλα το είπα, για ένα ψέμα που μου κόστισε πολλά χαμόγελα και αρκετά δάκρυα στην συνεχεία της ζωής μου.

Μιχάλης Ζεχερλής

26/11/2015